پرفنازین (Perphenazine)
نام تجاری: Trilafon
طبقه بندی درمانی:
پرفنازین از گروه داروهای ضدجنون (آنتی سایکوتیک) است که فنوتیازین نامیده می شوند و به وسیله تغییر فعالیت های مواد شیمیایی در مغز کار می کند.
پرفنازین برای درمان انواع جنون (اختلالات سایکوتیک) مانند اسکیزوفرنی به کار برده می شود. علاوه بر این، برای کنترل تهوع و استفراغ شدید نیز مورد استفاده قرار می گیرد.
راهنمایی های کلی:
اگر شما هریک از شرایط زیر را دارید، قادر به استفاده از پرفنازین نخواهید بود.:
بیماری های کبدی
آسیب مغزی،کاهش فعالیت (دپرسیون) مغز استخوان، اختلال خونی مانند کاهش پلاکت ها یا کاهش تعدا سلول های قرمز و یا سفید خون
سابقه مصرف الکل یا دیگر داروهای خواب آور
در صورت حساسیت به پرفنازین یا دیگر داروهای فنوتیازین مانند: کلرپرومازین، فلوفنازین، تیوریدازین جنون (اختلال سایکوتیک)مرتبط با زوال عقل( دمانس). پرفنازین ممکن است باعث نقایص قلبی، مرگ ناگهانی یا ذات الریه در سالمندان یا اختلالات مرتبط با دمانس بشود.
چنانچه شما در هریک از حالات زیر به سر می برید، لازم است قبل از مصرف پرفنازین پزشک خود را مطلع سازید، زیرا ممکن است به آزمایش های خاص یا دوزی که با شرایط شما سازگار است احتیاج داشته باشید.
افسردگی شدید یا درمان نشده
بیماری های قلبی یا فشار خون بالا
بیماری های کلیوی و یا کبدی
آسم شدید، آمفیزم، دیگر مشکلات تنفسی
سابقه صرع
بیماری پارکینسون
سرطان سینه در گذشته یا حال
تومور غدد فوق کلیوی( آدرنال)
بزرگ شدن پروستات یا احتباس ادرار
کاهش سطح کلسیم خون
گلوکوم
مصرف در دوران بارداری:
پرفنازین جزء گروه C است. مشخص نیست که می تواند به جنین آسیب برساند یا خیر. در صورت شک به بارداری و یا برنامه ریزی برای آن پزشک خود را مطلع سازید.
مصرف در دوران شیردهی:
این دارو می تواند به شیر مادر انتقال یابد و به کودک شیرخوار آسیب برساند. اگر شما به کودک خود شیر می دهید، بدون مشورت با پزشک خود این دارو را مصرف نکنید.
راهنمای مصرف:
این دارو را کاملا طبق دستور پزشک مصرف کنید.
هرگز بیش از مقدار و مدت تجویز شده این دارو را مصرف نکنید.
پزشک شما هرچند وقت یک بار ممکن است دوز داروی شما را تغییر دهد تا بهترین نتیجه را به دست آورید.
عملکرد کلیه و کبد شما باید با آزمایش های خون به صورت منظم بررسی شود تا این که مطمئن شویم ای دارو به شما آسیب نمی رساند.
اگر شما به هر نوع عمل جراحی نیاز دارید، قبل از مصرف پرفنازین به جراح خود اطلاع دهید.
مصرف پرفنازین را به صورت ناگهانی پس از یک دوره مصرف طولانی مدت قطع نکنید، زیرا ممکن است نشانه های ترک ناخوشایندی مانند تهوع، استفراغ، سرگیجه یا احساس لرزش را داشته باشید. با پزشک خود درباره این که چگونه می توانید از این نشانه های ترک هنگام قطع این دارو اجتناب کنید، صحبت کنید.
پرفنازین را در مکانی به دور از رطوبت، گرما و نور نگهداری کنید.
فراموش کردن دوز مصرفی:
در صورتی که یک نوبت از مصرف دارو را فراموش کردید، به محض به یاد آوردن آن را میل کنید ولی اگر تقریبا زمان مصرف نوبت بعدی فرارسیده باشد فقط آن نوبت را مصرف کنید و از دو برابر کردن آن خودداری کنید.
مسمومیت با دوزهای بیش از اندازه:
اگر شما فکر می کنید بیش از مقدار این دارو را مصرف کرده اید، فورا کمک پزشکی را دریافت کنید. خشکی دهان، یبوست، درد شکم یا نفخ، خواب آلودگی شدید، سرگیجه، ضربان قلب سریع و کوبنده، حرکات غیرقابل کنترل عضلانی، غش، صرع (حملات تشنجی) از نشانه های مصرف دوزهای بیش از اندازه است.
موارد احتیاط:
هنگام رانندگی یا انجام کارهایی که به هوشیاری و آگاهی نیاز دارد، احتیاط کنید.
پرفنازین می تواند عوارض جانبی ایجاد کند که به تفکر یا پاسخدهی شما به محیط آسیب برساند.
از تغییر وضعیت ناگهانی یعنی بلند شدن سریع از حالت خوابیده یا نشسته پرهیز کنید، زیرا ممکن است باعث سرگیجه گردد.
از نوشیدن الکل اجتناب کنید، زیرا می تواند عوارض جانبی پرفنازین را افزایش دهد.
از قرار گرفتن در معرض نور خورشید و یا برنزه شدن در مقابل آن اجتناب کنید.
پرفنازین می تواند پوست شما را به نورخورشید حساس کند و باعث سوختگی پوست گردد.
اگر شما باید در محیط باز قرار بگیرید، حتما از کرم های ضد آفتاب ( Spf15 ) و لباس های محافظ استفاده کنید.
عوارض جانبی پرفنازین:
اگر شما هرکدام از نشانه های زیر را دارید، فورا کمک پزشکی را دریافت کنید:
واکنش های آلرژیک: کهیر، مشکلات تنفسی، تورم صورت، زبان، لبها، گلو.
اگر شما هریک از عوارض جانبی خطرناک زیر را داشتید، فورا مصرف پرفنازین را قطع کرده و به پزشک خود اطلاع دهید.
حرکات پرشی و غیرقابل کنترل چشم ها، لبها، زبان، صورت، بازوها و پاها
رعشه، اشکال در بلع، مشکلات تعادلی یا اشکال در راه رفتن
احساس بیقراری، وحشت زدگی، پریشانی
گیجی، افکار و رفتارهای غیرعادی
احساس بیهوش شدن
صرع
کاهش دید شب، آبریزش از چشم، افزایش حساسیت به نور.
تهوع، ناراحتی معده، بثورات پوستی، یرقان (زردی(
تب شدید، سفتی عضلات، گیجی، تعریق، ضربان قلب سریع و نامنظم، تنفس سریع
رنگ پریدگی، کبود شدن، تب، گلودرد، نشانه های آنفلوآنزا
ادرار کمتر از حد معمول
درد مفصل، تورم همراه با تب، تورم غدد، دردهای عضلانی، سینه درد، تهوع، استفراغ
کند شدن ضربان قلب، غش، کاهش تنفس
عوارض خفیف شامل:
سرگیجه، خواب آلودگی، اضطراب
تاری دید، سردرد
مشکلات خواب (بیخوابی(
یبوست
خشکی دهان، گرفتگی بینی
تورم و یا ترشح سینه
تغییر دوره های قاعدگی
افزایش وزن، تورم دستها و پاها
ناتوانی جنسی، اشکال در ارگاسم
بثورات پوستی یا خارش
این لیست کامل نیست و ممکن است عوارض دیگری نیز اتفاق بیفتد. درباره تمام عوارض ناخواسته و مزاحمی که برای شما اتفاق می افتد به پزشک خود اطلاع دهید.
تداخلات دارویی
مصرف همزمان پرفنازین و داروهای آلرژیک یا سرماخوردگی، مسکن ها، مخدرها(نارکوتیک) ، قرص های خواب آور، آرامش دهنده های عضلانی، داروهای ضدصرع، افسردگی، اضطراب می تواند باعث افزایش عوارض جانبی و یا مشکلات پزشکی گردد. اگر شما به طور منظم از این داروها و یا دیگر داروهای آنتی سایکوتیک استفاده می کنید به پزشک خود اطلاع دهید.
اگر شما هرکدام از داروهای زیر را نیز مصرف می کنید، به پزشک خود اطلاع دهید:
آتروپین
لیتیوم
Nilotinib, Imatinib, Gefitinib
آنتی بیوتیک
قرص های ضدبارداری
داروهای فشار خون
وارفارین (انعقاد کننده خون)
داروهای آسم یا برونشیت
داروی ریتم قلبی
داروهای ایدز( AIDS) یا HIV
داروهای بی اختیاری
داروهای دیابت یا انسولین دهانی
داروهای ضدتهوع، استفراغ
داروهایی که برای پیشگیری و درمان مالاریا به کار برده می شود.
داروهایی که برای بیهوشی عمومی استفاده می شود.
داروهایی که برای پیشگیری از رد (نپذیرفتن) پیوند اندام به کار می رود.
داروهای بیحس کننده مانند: لیدوکائین، نووکائین
داروهای اختلال کمبود توجه-بیش فعالی( ADHD)
داروهای زخم روده
داروهایی درمان بیماری پارکینسون، سندرم پرش پا، تومور غده هیپوفیز
این لیست کامل نیست و ممکن است داروهای دیگری نیز وجود داشته باشند که با پرفنازین تداخل پیدا کنند. درباره تمام داروهای با نسخه و یا بدون نسخه ای که مصرف کنید، به پزشک خود اطلاع دهید. این توصیه می تواند ویتامین ها، داروهای گیاهی یا دیگر داروها را نیز دربربگیرد.
هیچ داروی جدیدی را بدون مشورت با پزشک خود مصرف نکنید.
مطالب پر بیننده:
