موارد مصرف کتوپروفن
یک مشتق اسید پروپیونیک و یک داروی ضد التهاب غیر استروئیدی است. اثر ضد التهابی آن نسبت به دیگر داروهای NSAIDs ضعیف تر است.
در ورمهای عضلانی اسکلتی و بیماریهای مفصلی مانند اسپوندلیت انکیلوزان، استئوآرتریت و آرتریت روماتوئید و بیماریهای اطراف فضای مفصل مثل بورسیت و تاندونیت استفاده می شود. در دیسمنوره، دردهای پس از عمل در موقعیتهای دردناک و التهابی مثل نقرس حاد و بیماریهای بافت نرم و جهت کاهش تب استفاده می شود. دکستروپروفن در درمان دردهای ضعیف تا متوسط مانند دردهای عضلانی اسکلتی و دیسمنوره و دندان درد استفاده می شود.
فارماکوکینتیک کتوپروفن
سریعاً از دستگاه گوارشی جذب شده و حداکثر غلظت پلاسمائی آن حدود نیم تا دو ساعت پس از مصرف یک دوز است. زمانی که همراه غذا مصرف شود زیست دستیابی آن تغییر نمی کند ولی میزان جذب آن کم می شود. از طریق داخل عضلانی و رکتال نیز به خوبی جذب می شود. 99% آن با پروتئین پلاسمائی باند شده و غلظت مناسبی در مایع سینویال ایجاد می کند. نیمه عمر آن در حدود 5/1 تا 4 ساعت است و متابولیسم آن بطور عمده بوسیله کونژوکه شدن با گلوکورونیک اسیداست و بطور عمده در ادرار ترشح می شود.
منع مصرف کتوپروفن
در مشکلات کلیوی شدید- در بعضی کشورها در نارسائی قلبی ممنوع است.
مصرف دکس کتوپروفن در بیماران با مشکلات کلیوی متوسط تا شدید و مشکلات کبدی شدید و نارسائی قلبی شدید ممنوع است.
عوارض جانبی کتوپروفن
مثل داروهای NSAIDs
تزریق داخل عضلانی می تواند باعث ایجاد درد در محل تزریق شود و یا گاهی آسیب بافتی ایجاد کند. شیاف کتوبروفن می تواند علائم تحریک موضعی ایجاد کند.
تداخلات دارویی کتوپروفن
مانند داروهای دیگر NSAIDs
پروبنسید با تأخیر ترشح و کاهش تمایل باند شدن کتوپروفن با پروتئین باعث افزایش غلظت پلاسمائی کتوبروفن می شود.
هشدار ها کتوپروفن
در بیماران کلیوی و کبدی با احتیاط مصرف شود.
لینکهای پر بازدید:
