موارد مصرف پیپرازین
پی پرازین در درمان آلودگی به کر مهای نخی و گرد مصرف می شود.
مکانیسم اثر پیپرازین
این دارو با مهار پاسخ عضله کرم به پیام های عصبی موجب فلج انگل و دفع آن می شود.
فارماکوکینتیک پیپرازین
این دارو به سرعت از راه خوراکی جذب می شود. غلظت سرمی دارو 4-2 ساعت پس از مصرف به اوج خود می رسد. نیمه عمر دارو عمدتاً کلیوی است.
منع مصرف پیپرازین
در صورت ابتلای بیمار به عیب کار کلیه یا صرع این دارو نباید مصرف شود.
عوارض جانبی پیپرازین
تهوع، استفراغ، درد شکم، واکنش های آلرژیک ( شامل کهیر، اسپاسم برونش و موارد نادری از سندرم استیونس- جانسون و آنژیوادم ) از عوارض این دارو هستند.
هشدار ها پیپرازین
این دارو در صورت وجود عیب کار کلیه، بیماری نوروزیک باید با احتیاط فراوان مصرف شود.
توصیه های دارویی پیپرازین
1- در صورت مصرف این دارو برای درمان کرمک، بهتر است تمام افراد خانواده به طور همزمان درمان شوند. همچنین، شستن لباس های خواب و رختخواب بعد از درمان با دارو ضروری است تا آلودگی دوباره عود نکند.
2- بیش از مقدار تجویز شده نباید دارو مصرف شود.
3- دوره درمان باید کامل گردد. در عفونت های شدید یا در صورت عود مجدد عفونت، درمان 2-1 هفته بعد ممکن است تکرار شود.
دارو های هم گروه پیپرازین
اپی نفرین-چشمی
برتیلیوم
اتافدرین
هالوتان
کتامین
نیتروفورازون
فورازولیدون
ترفنادین
ریتودرین
مطالب پر بازدید:
