موارد مصرف پیرازینامید
پیرازین آمید همراه با سایر داروهای ضد سل در درمان این بیماری مصرف می شود .
مکانیسم اثر پیرازینامید
این آنتی بیوتیک بسته به غلظت و حساسیت ارگانیسم باکتریواستاتیک یا باکتریسید می باشد. مکانیسم اثر این دارو به خوبی شناخته نشده است .
فارماکوکینتیک پیرازینامید
این دارو از راه خوراکی به خوبی جذب می شود و پس از جذب در اغلب بافتها و مایعات بدن منتشر می شود. پیرازین آمید در کبد به متابولیت فعال خود، هیدرولیز می شود.غلظت سرمی دارو 1-2 ساعت و غلظت سرمی متابولیت آن 4-5 ساعت پس از مصرف به اوج خود می رسد. نیمه عمر دارو 9/5 ساعت و نیمه عمر متابولیت آن12 ساعت است که در صورت نارسایی مزمن کلیه به ترتیب تا 26 و 22 ساعت ممکن است افزایش یابند. دفع این دارو کلیوی است.
منع مصرف پیرازینامید
در صورت وجود آسیب کبدی، نقرس حاد و پورفیری نباید مصرف شود
عوارض جانبی پیرازینامید
تب، بی اشتهایی، بزرگ شدن کبد، یرقان ونارسایی کبد، عوارض مهم این دارو هستند.
هشدار ها پیرازینامید
در صورت وجود عیب کار کبد، عیب کار کلیه، دیابت ونقرس، این دارو باید با احتیاط فراوان مصرف شود. پیگیری کار کبد در طول درمان با این دارو توصیه می شود.
توصیه های دارویی پیرازینامید
بیمار یا اطرافیان وی را باید از نظر تشخیص علایم اختلال کبدی آگاه ساخت و به بیمار یادآور شد که در صورت بروز علایم این اختلال از جمله،تهوع مداوم، استفراغ، بی حالی ویرقان، فوراً مصرف دارو را قطع و به پزشک مراجعه کند.
صفحات پر بیننده:
