قرص ناپروکسن برای چیست
ناپروکسن متعلق به دسته ای از داروها است که به نام دارهای ضد التهاب فاقد کورتون معروف هستند. ناپروکسن در تسکین دردهایی نظیر آرتریت (التهاب مفاصل)، رگ به رگ شدن عضلات یا ضرب دیدگی استخوان، کمردرد، نقرس و دردهای قاعدگی کابرد دارد. این گروه دارویی را به اصلاح NSAIDs می نامند.
این دارو با کاهش التهاب و تسکین درد به بهبود وضعیت بیمار کمک می کند.
ناپروکسن با مسدود کردن اثر آنزیم سیکلوکسیژناز، منجر به کاهش ساخت ماده ای شیمیایی به نام پروستاگلاندين در بدن می شود که مسئول ایجاد درد و التهاب در ناحیه ی آسیب دیده می باشند.در نتیجه با مهار آنزیم های سکلوکسیژناز و کاهش تولید پروستاگلاندين، درد و التهاب کاهش می یابد.
- اين دارو بدون نسخه ي پزشك نيز در داروخانه ها بفروش مي رسد.
قرص ناپروکسن
قرص ناپروکسن به عنوان یک دارویی که نیاز به نسخه ندارد برای دردهای ملایم و متوسط قابل خریداری از داروخانه است. داروهایی که برای خرید آنها نیازی به نسخه وجود ندارد داروهای otc نامیده می شوند. قرص ناپروکسن 250 برای دردهای ملایم و قرص ناپروکسن 500 برای دردهای متوسط و شدید کاربرد دارد. قرص ناپروکسن برای دردهای قاعدگی، آرتریت روماتوئید و تب داروی موثری است.
ناپروکسن در کرونا
گرچه ناپروکسن در دردهای ناشی از کرونا ویروس قابل استفاده است ولی برخی از پزشکان اعتقاد دارند داروهایی مانند ناپروکسن و ایبوپروفن ممکن است علائم کووید 19 را تشدید کنند بنابراین سازمان بهداشت جهانی WHO توصیه کرده است که تا دریافت نتایج دقیق حاصل از مطالعات بالینی از مصرف ایبوپروفن و ناپروکسن در بیماران مبتلا به کووید 19 پرهیز شود.
پیش از مصرف ناپروكسن
-در صورت بارداری و یا شیردهی به پزشک خود اطلاع دهید تا داروی مناسب شرایط شما را برایتان تجویز نماید.
_در صورت سابقه ی آسم، حساسیت، زخم معده یا دوازدهه و بیماری های گوارشی(مانند کرون)، بیماری قلبی یا عروقی، لوپوس، مشکلات کبدی، کلیوی، بیماری پارکینسون، صرع و سایر موارد به پزشک خود اطلاع دهید.
_در صورتی که سابقه ی فشار خون بالا و يا وجود لخته در عروق را دارید، پزشک خود را مطلع نمایید.
-از آنجا که این دارو می تواند در عملکرد داروهای دیگر در بدن اختلال ایجادکند لازم است پیش از شروع مصرف لیستی از کلیه ی داروهای مصرفی خوددر اختیار پزشک یا داروسازتان قرار دهید.
_در صورت سابقه ی حساسیت به داروهای ضد درد (مانند آسپرین، ايندومتاسين، سلکوکسیب وایبوپروفن و...) به پزشک خود اطلاع دهید.
-در صورت سابقه ی قند یا کلسترول خون بالا به پزشک خود اطلاع دهید.
-در افراد بالای ۶۵سال این دارو باید احتیاط بیشتر و تحت نظر پزشک مصرف شود.
-در صورتی كه سيگاری هستيد، به پزشک خود اطلاع دهید.
نحوه ی صحیح مصرف ناپروکسن
_امروز انواع مختلفی از قرص خوراکی ناپروکسن ساخته شده ودر بازار دارویی موجود می باشد که معمولا نوع ساخت و روکش قرص، با هم متفاوت هستند. در نتیجه برای نصف کردن، حل کردن یا خرد کردن و همچنین نحوه ی مصرف دارو حتما بروشور موجود در جعبه را مطالعه نمایید زیرا برخی از قرص ها (مانند قرص های با روکش باز شونده در روده) نباید نصف یا جویده شوند.
_در صورت مصرف طولانی مدت، مقدار و تعداد دفعات مصرف در روز را از پزشک خود بپرسید. نسبت به شرایط، ممکن ۵۰۰میلی گرم تا ۱ گرم یعنی در یک تا دو نوبت در روز نیاز داشته باشید.
-مقدار مصرف این دارو در اطفال با توجه به سن آنها محاسبه می گردد.
-در صورت نیاز به مصرف کوتاه مدت (مانند کشیدگی تاندون و درد عضلانی)۲۵۰ميلي گرم در سه تا چهار نوبت در روز مي توان استفاده كرد. در برخي موارد توصيه مي شود در صورت شدت درد، نوبت اول، دوبرابر (٥٠٠ ميلي گرم ) مصرف گردد.
-براي حملات نقرس معمولا ٧٥٠ميلي گرم در نوبت اول و سپس ٢٥٠ميلي گرم هر هشت ساعت بايد مصرف شود تا حمله ي درد نقرس فروكش نمايد.
-در صورتي كه ناپروكسن را بدون تجويز پزشك از داروخانه تهيه نموده ايد، مصرف آن را بصورت ٢٥٠ميلي گرم تا سه نوبت در روز و حداكثر تا سه روز ادامه دهيد.
_بهتر است ناپروكسن را همراه با يك ليوان شير یا پس از یک وعده غذای سبک مصرف نمایید تا عوارض گوارشی ناشی از آن کمتر شود.
-در صورتی که از ناپروکسن با روکش بازشونده در روده(EC) استفاده مي نمایید، مصرف هرگونه داروی معده و شربت ضداسید معده را حداقل دوساعت با مصرف این دارو فاصله دهید.
-در صورت فراموشی یک نوبت مصرف دارو، از مصرف نوبت فراموش شده صرف نظر نمایید و نوبت بعدی را طبق برنامه مصرف نمایید. به هیچ وجه مقدار دارو در یک نوبت را دوبرابر ننمایید.
توصیه های عمومی ناپروکسن
_ممکن است در ابتدای مصرف پزشک شما جهت کاهش احتمال بروز عوارض گوارشی، ناپروکسن را با مقدار کم تجویز نماید.با این حال در صورتی که نیاز به مصرف طولانی مدت این دارو دارید،پزشک می تواند همراه آن،از دارو های محافظت کننده از معده تجویز نماید تا عوارض کاهش یابد.
_در صورت مصرف طولانی مدت، تحت نظر پزشک خود بمانید تا آزمایشات و معاینات دوره ای لازم ،انجام شود.
_در صورتی که مبتلا به آسم می باشید، ممکن است علائمی مانند خس خس سینه و مشکل تنفسی در شما با مصرف این دارو تشدید شود.در صورت بروز این عوارض ،این دارو را قطع نمایید و به پزشک خود مراجعه نمایید.
- در صورتی که قصد عمل جراحی یا درمان دندانپزشکی را دارید به پزشک خود در مورد مصرف این دارو اطلاع دهید.
توصیه های اختصاصی شیاف نارپروکسن:
-دارو را مقعدی استعمال کنید.
-قبل و بعد از مصرف دارو دست های خود را بشویید و یا از دستکش مناسب استفاده کنید.
-آزمایشات دوره ای که توسط پزشک تجویز شده برای شما الزامی است.
-این دارو با مصرف الکل و سیگار تداخل دارویی دارد.
-دارو بیشتر از مقدار توصیه شده توسط پزشک مصرف نشود.
-در سالمندان با احتیاط مصرف شود.
-در صورت بروز مشکل قلبی یا تنفسی به پزشک اطلاع دهید.
-در صورت مشاهده ی علائم التهاب شدید پوست، دهان يا چشم، سیاه شدن رنگ مدفوع و ... مصرف دارو را فورا قطع و به پزشک مراجعه کنید.
توصیه های اختصاصی قرص ناپروکسن:
-در صورت بروز مشکل گوارشی دارو را بعد غذا مصرف کنید.
-دارو را با 2 لیوان آب مصرف کنید.
-آزمایشات دوره ای که توسط پزشک تجویز شده برای شما الزامی است.
-این دارو با مصرف الکل و سیگار تداخل دارویی دارد.
-دارو بیشتر از مقدار توصیه شده توسط پزشک مصرف نشود.
-در سالمندان با احتیاط مصرف شود.
-در صورت بروز مشکل قلبی یا تنفسی به پزشک اطلاع دهید.
-در صورت مشاهده ی علائم التهاب شدید پوست، دهان يا چشم، سیاه شدن رنگ مدفوع و ... مصرف دارو را فورا قطع و به پزشک مراجعه کنید.
توصیه های اختصاصی سافت ژل ناپروکسن:
-در صورت بروز مشکل گوارشی دارو را بعد غذا مصرف کنید.
-دارو را با 2 لیوان آب مصرف کنید.
-آزمایشات دوره ای که توسط پزشک تجویز شده برای شما الزامی است.
-این دارو با مصرف الکل و سیگار تداخل دارویی دارد.
-دارو بیشتر از مقدار توصیه شده توسط پزشک مصرف نشود.
-در سالمندان با احتیاط مصرف شود.
-در صورت بروز مشکل قلبی یا تنفسی به پزشک اطلاع دهید.
-در صورت مشاهده ی علائم التهاب شدید پوست، دهان يا چشم، سیاه شدن رنگ مدفوع و ... مصرف دارو را فورا قطع و به پزشک مراجعه کنید.
عوارض قرص ناپروکسن
-علائم گوارشی مانند سوء هاضمه، سوزش سردل،معده درد و... از علائم شایع داروهای NSAIDs می باشد که برای کاهش آنها مصرف دارو پس از غذا توصیه می شود.در صورت ادامه دار شدن این عوارض با پزشک خود مشورت نمایید.
-جهت بهبود اسهال ناشی از مصرف این دارو،مصرف وعده های غذایی ساده و مایعات به مقدار کافی توصیه می شود.
-در صورت بروز یبوست، رژیم سرشار از فیبر(میوه و سبزیجات) و مصرف مایعات به اندازه ی کافی توصیه می شود.
-احساس تهوع ناشی از این دارو با مصرف وعده های غذایی سبک و پرهیز از غذاهای پرچرب و پرادویه کاهش می یابد.
-در صورت مشکلات تنفسی،و هرگونه علائم حساسیت دارویی (مانند ورم صورت و دهان) به پزشک خود مراجعه نمایید.
-در صورت مشاهده دفع خون یا مدفوع تیره،استفراغ حاوی خون یا شکم درد شدید، مصرف دارو را قطع و به پزشک خود مراجعه نمایید.
موارد فوق جزء عوارض ناپروکسن است که بیشتر احتمال بروز دارد و ممکن است عوارض دیگری هم بروز کند که چندان شایع نیست.
ناپروکسن 250
ناپروکسن 250 در واقع ضعیف ترین دوز این دارو است که بیشتر در دردهای ملایم مانند سردردهای معمولی و به عنوان تب بر استفاده می شود و برای پیشگیری از عوارض گوارشی بهتر است بعد از غذا مصرف شود و مصرف این دارو همراه با سایر داروهای مسکن توصیه نمی شود.
ناپروکسن 500
قرص ناپروکسن 500 به دلیل دوز بالایی که دارد در موارد درد شدید استفاده می شود و حتما لازم است بعد از غذا مصرف شود. در بیماران قلبی حتما لازم است با نظر پزشک استفاده شود. مصرف قرص ناپروکسن 500 در دراز مدت توصیه نمی شود.
داروهای مرتبط:
تیزانیدین
متوکاربامول
پردنیزولون
داروهای گیاهی مناسب برای آرتریت روماتوئید:
جوینتیس
الآرتریت
اطلاعات تخصصی
موارد مصرف ناپروکسن
ناپروكسن در درمان آرتريت روماتوئيد، استئوآرتريت، آرتريت جوانان، درد، نقرس، التهاب غير روماتيسمي، تب و قاعدگي دردناك مصرف مي‌شود.
مکانیسم اثر ناپروکسن
ناپروکسن با مسدود کردن اثر آنزیم سیکلوکسیژناز، منجر به کاهش ساخت پروستاگلاندين می شود که مسئول ایجاد درد و التهاب در ناحیه ی آسیب دیده می باشند. در نتیجه با مهار آنزیم های سکلوکسیژناز و کاهش تولید پروستاگلاندين، درد و التهاب کاهش می یابد.
فارماکوکینتیک ناپروکسن
اين دارو بخوبي از دستگاه گوارش جذب مي‌شود. نيمه عمر پلاسمايي آن حدود 15-12 ساعت است و به طور عمده از طريق ادرار دفع مي‌شود. اين دارو به ميزان زياد به پروتئين‌هاي پلاسما پيوند مي‌يابد. اين دارو در كبد متابوليزه مي‌شود.
منع مصرف ناپروکسن
مصرف این دارو در سه ماهه سوم بارداری اکیدا ممنوع است و جزء داروهای گروه X طبقه بندی می شود و ممکن است منجر به مرگ یا نقص عضو جنین شود.
اين دارو در صورت وجود سابقه واكنش آلرژيك شديد از قبيل آنافيلاكسي يا آنژيودام ناشي از آسپيرين يا ساير داروهاي ضد التهاب غيراستروئيدي يا پوليپ بيني همراه با اسپاسم برونش به علت مصرف آسپيرين، نبايد مصرف شود.
عوارض جانبی ناپروکسن
عوارض نسبتا شایع (%10-1):
قلبی عروقی: ادم، تپش قلب
سیستم اعصاب مرکزی: سرگیجه، خواب آلودگی، سردرد
پوستی: خارش، راش پوستی، کبودی، افزایش تعریق
غدد درون ریز و متابولیسم: احتباس آب، عطش
گوارشی: درد شکمی، یبوست، تهوع، سوزش سر دل، اسهال، سوء هاضمه، التهاب دهان، نفخ، خونریزی گوارشی، سوراخ شدن دستگاه گوارش، زخم گوارشی، استفراغ
هماتولوژی و انکولوژی: همولیز، پورپورا، آنمی، افزیش زمان خونریزی
کبدی: افزایش آنزیم های کبدی
چشمی: اختلالات بینایی
گوشی: وزوز گوش، اختلالات شنوایی
کلیوی: عملکرد غیرطبیعی کلیوی
تنفسی: تنگی نفس
تداخلات دارویی ناپروکسن
مشخصات کلی تداخلات:
- مهارکننده P-gp (ضعیف)
- نفروپاتی ناشی از داروهای مسکن
- تشدید اثرات ضد پلاکت
- کاهش پرفیوژن یا عملکرد کلیوی
- افزایش خطر خونریزی یا آسیب به مخاط دستگاه گوارش
- تشدید هایپرکالمی
- تشدید اثرات افزاینده فشارخون
- تشدید هیپوناترمی
- کاهش آستانه تشنج
- تشدید سمیت گوشی
تداخلات رده X (پرهیز):
آسه‌متاسین، آمینولوولینیک اسید (سیستمیک)، دکس ایبوپروفن، دکس کتوپروفن، فلوکتافنین، کتورولاک (سیستمیک و نازال)، ماسیمورلین، میفامورتید، مورنیفلومات، داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (اختصاصی COX2)، اوماستاکسین، پلوبیپروفن، فنیل بوتازون، تالنیفلومات، تنوکسیکام، اوروکیناز، زالتوپروفن
کاهش اثرات داروها توسط ناپروکسن:
آلیسکایرن، بلاک کننده‌های گیرنده آنژیوتانسین II، مهارکننده‌های آنزیم تبدیل‌کننده آنژیوتانسین، بتابلاکرها، اپلرنون، هیدرالازین، دیورتیک های لوپ، ماسیمورلین، میفامورتید، دیورتیک های نگه‌دارنده پتاسیم، پروستاگلاندین ها (چشمی)، سالیسیلات ها، مهارکننده‌های اختصاصی باز جذب سروتونین، سینکالید، تیازید و دیورتیک های شبه تیازیدی
کاهش اثرات ناپروکسن توسط داروها:
عوامل کمپلکس کننده صفراوی، سالیسیلات ها
افزایش اثرات داروها توسط ناپروکسن:
مشتقات 5-آمینوسالیسیلیک اسید، داروهای با خاصیت ضد پلاکت، آلیسکایرن، آمینوگلیکوزیدها، آمینولوولینیک اسید (موضعی و سیستمیک)، داروهای ضد انعقاد، آپیکسابان، بمیپارین، مشتقات بیس‌فسفونات ها، سفالوتین، کلاژناز (سیستمیک)، سیکلوسپورین (سیستمیک)، دابیگاتران اتکسیلات، دفراسیروکس، دئوکسی کولیک اسید، دسموپرسین، دکس ایبوپروفن، دیگوکسین، دروسپیرنون، ادوکسابان، انوکساپارین، اپلرنون، هالوپریدول، هپارین، ایبریتومومب تیوکستان، لیتیم، متفورمین، متوترکسات، داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (اختصاصی COX2)، اوبینوتوزومب، اوماستاکسین، پورفیمر، دیورتیک های نگه‌دارنده پتاسیم، پرالاترکسات، کینولون ها، ریواروکسابان، سالیسیلات ها، تاکرولیموس (سیستیمک)، فراورده‌های تنوفوویر، داروهای ترومبولیتیک، تولپریسون، اوروکیناز، ونکومایسین، ورتپورفین، آنتاگونیست های ویتامین کا
افزایش اثرات ناپروکسن توسط داروها:
آکالابروتینیب، آسه‌متاسین، الکل (اتیل)، بلاک کننده‌های گیرنده آنژیوتانسین II، مهارکننده‌های آنزیم تبدیل‌کننده آنژیوتانسین، کورتیکواستروئیدها (سیستمیک)، سیکلوسپورین (سیستمیک)، داساتینیب، دکس کتوپروفن، دیکلوفناک (سیستمیک)، امولسیون چربی (برپایه روغن ماهی)، فلبیناک، فلوکتافنین، گلوکزآمین، گیاهان (با خاصیت ضد پلاکت و ضد انعقاد)، ایبروتینیب، اینوترسن، کتورولاک (سیستمیک و نازال)، لیماپروست، دیورتیک های لوپ، مورنیفلومات، مولتی ویتامین/ فلوراید (حاوی ویتامین‌های آ، دی، ای)، مولتی ویتامین/ مینرال (حاوی ویتامین‌های آ، دی، ای، کا و فولات و آهن)، مولتی ویتامین/ مینرال (حاوی ویتامین‌های آ و ای، فاقد آهن)، نفتازون، اسیدهای چرب امگا 3، پلوبیپروفن، پنتوسان پلی سولفات سدیم، پنتوکسی فیلین، فنیل بوتازون، پروبنسید، آنالوگ‌های پروستاسیکلین، مهارکننده باز جذب سروتونین، سلومتینیب، مهارکننده‌های باز جذب نوراپی نفرین/ سروتونین، سدیم فسفات، تالنیفلومات، تنوکسیکام، تیازید و دیورتیک های شبه تیازید، تیپراناویر، تولپریسون، داروهای ضدافسردگی سه حلقه‌ای (آمین نوع سوم)، ویتامین ای (سیستمیک)، زالتوپروفن، زانوبروتینیب
تداخل با غذا:
سرعت و مقدار جذب ناپروکسن ممکن است در صورت مصرف همراه با غذا کاهش یابد.
راهکار: به منظور کاهش عوارض گوارشی همراه غذا، شیر یا آنتی‌اسیدها مصرف شود.
هشدار ها ناپروکسن
اين دارو در موارد زير بايد با احتياط فراوان مصرف شود:
بيماري التهابي يا اولسراتيو قسمت فوقاني يا تحتاني مجراي گوش (شامل بيماري Crohn، ديوتيكوليت، قرحه گوارشي، كوليت اوسراتيو) ، هموفيلي يا ساير اختلالات خوني شامل اختلال عملكرد انعقادي يا پلاكت‌ها، عيب‌كار كليه، استوماتيت، بيماران سالخورده(به علت عوارض كليوي و كبدي) بيماراني كه احتمال بروز خونريزي و زخم گوارشی در آنها زياد مي‌باشد، خونريزي از ناحيه ركتوم و آنوس، هموروئيد، التهاب و ضايعات ركتوم و آنوس و التهاب ركتوم. (جهت مصرف شياف).
توصیه های دارویی ناپروکسن
1.اين دارو نبايد بيش از مقدار توصيه شده مصرف شود.
2. در صورت مصرف اين دارو در درمان آرتريت ، دوره درمان بايد كامل شود. جهت دستيابي به پاسخ مطلوب ، ممكن است حداقل 2 هفته زمان نیاز باشد.
3. درصورت فراموش شدن يك نوبت مصرف دارو، اگر رژيم درماني بصورت يك يا دو قرص در روز باشد، در صورت بياد آوردن طي يك يا دو ساعت پس از نوبت فراموش شده، آن نوبت بايد مصرف شود. اگر رژيم درماني بصورت بيش از دو قرص در روز باشد ، به محض به يادآوردن ،آن نوبت بايد مصرف شود، مگر اینکه تقریبا زمان مصرف نوبت بعدي فرا رسیده باشد. مقدار مصرف بعدی نيز نبايد دو برابر شود.
4. دارو بهتر است همراه با غذا مصرف شود تا تحريك گوارشي كاهش يابد.
5. مراجعه منظم به پزشك در صورت مصرف طولاني مدت، به منظور بررسي پيشرفت درمان توصيه مي‌شود.
6. احتمال بروز حساسيت به نور وجود دارد.
7. در صورت مشاهده علائم شبيه آنفولانزا (لرز، تب يا درد عضلاني) قبل يا همزمان با بثورات جلدي ، بايد به پزشك مراجعه شود
صفحات پربازدید:
