موارد مصرف سولینداک
سولینداک به عنوان یک داروی NSAID است که از نظر ساختمانی شبیه ایندومتاسین است. فعالیت بیولوژیک آن به علت متابولیتهای سولفید آن ایجاد می شود. این دارو در اختلالات مفصلی و عضلانی اسکلتی مثل اسپوندلیت انکیلوزان، استئوآرتریت و آرتریت روماتوئید و نیز در درمان کوتاه مدت نقرس حاد و وضعیتهای حاد در اطراف مفصل مثل بورسیت ها و تاندونیت ها استفاده می شود. همچنین برای کاهش تب نیز مورد استفاده قرار می گیرد.
دوز اولیه معمول از طریق خوراکی 150 یا 200 میلی گرم دو بار در روز است که بسته به میزان پاسخ کاهش می یابد. حداکثر دوز توصیه شده 400 میلی گرم روزانه است که بایستی در اختلالات کلیوی کاهش یابد. کارخانه های سازنده انگلیسی توصیه می کنند که درمان اختلالات اطراف مفصلی بایستی در حد 7 تا 10 روز محدود شود. برای نقرس حاد 7 روز درمان معمولاً کافی است. به صورت شیاف رکتال نیز مصرف می شود.
مکانیسم اثر سولینداک
سولینداک با مهار سنتز پروستاگلاندین ها اثر ضد درد و ضدالتهابی خود را اعمال می کند
فارماکوکینتیک سولینداک
سولینداک بخوبی از طریق دستگاه گوارشی جذب می شود. سولینداک بوسیله رداکسیون قابل برگشت به متابولیت سولفید (که بنظر می رسد نوع فعال بیولوژیکی باشد) و بوسیله اکسیداسیون غیر قابل برگشت به متابولیت سولفون متابولیزه می شود. حداکثر غلظت پلاسمائی متابولیت سولفید آن 2 ساعت بعد ایجاد می شود. نیمه عمر متوسط سولینداک حدود 8/7 ساعت و نیمه عمر متابولیت سولفید آن حدود 4/16 ساعت است. سولینداک و متابولیتهای آن بطور وسیعی با پروتئین های پلاسما باند می شوند. در حدود 50 درصد آن به صورت متابولیت سولفون در ادرار دفع می شود و در حدود 25 درصد آن در مدفوع دفع می شود که بطور اولیه به صورت متابولیتهای سولفون و سولفید است. سولینداک و متابولیتهای آن همچنین در صفرا دفع شده و بطور وسیعی تحت اثر چرخه روده ای کبدی قرار می گیرند.
عوارض جانبی سولینداک
عوارض نسبتا شایع (%10-1):
قلبی عروقی: ادم
سیستم اعصاب مرکزی: سرگیجه، سردرد، عصبانیت
پوستی: راش پوستی، خارش
گوارشی: درد گوارشی، یبوست، اسهال، سوء هاضمه، تهوع، کرامپ شکمی، بی اشتهایی، نفخ، استفراغ
گوشی: وزوز گوش
تداخلات دارویی سولینداک
مشخصات کلی تداخلات:
- مهارکننده ENT1
- نفروپاتی ناشی از داروهای مسکن
- تشدید اثرات ضد پلاکت
- کاهش پرفیوژن یا عملکرد کلیوی
- افزایش خطر خونریزی یا آسیب به مخاط دستگاه گوارش
- تشدید هایپرکالمی
- تشدید اثرات افزاینده فشارخون
- تشدید هیپوناترمی
- کاهش آستانه تشنج
تداخلات رده X (پرهیز):
آسه‌متاسین، آمینولوولینیک اسید (سیستمیک)، دکس ایبوپروفن، دکس کتوپروفن، فلوکتافنین، کتورولاک (نازال و سیستمیک)، ماسیمورلین، میفامورتید، مورنیفلومات، داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (انتخابی COX-2)، اوماستاکسین، پلوبیپروفن، فنیل بوتازون، تالنیفلومات، تنوکسیکام، اوروکیناز، زالتوپروفن
کاهش اثرات داروها توسط سولینداک:
آلیسکایرن، بلاک کننده‌های گیرنده آنژیوتانسین II، مهارکننده‌های آنزیم تبدیل‌کننده آنژیوتانسین، بتابلاکرها، اپلرنون، هیدرالازین، دیورتیک های لوپ، ماسیمورلین، میفامورتید، دیورتیک های نگه‌دارنده پتاسیم، پروستاگلاندین ها (چشمی)، سالیسیلات ها، مهارکننده‌های انتخابی باز جذب سروتونین، سینکالید، دیورتیک های تیازیدی و شبه تیازیدی
کاهش اثرات سولینداک توسط داروها:
عوامل کمپلکس ساز اسیدهای صفراوی، سالیسیلات ها
افزایش اثرات داروها توسط سولینداک:
مشتقات 5- آمینوسالیسیلیک اسید، داروهای با خاصیت ضد پلاکت، آلیسکایرن، آمینوگلیکوزیدها، آمینولوولینیک اسید (موضعی و سیستمیک)، داروهای ضد انعقاد، آپیکسابان، بمیپارین، مشتقات بیس‌فسفونات ها، سفالوتین، کلادریبین، کلاژناز (سیستمیک)، سیکلوسپورین (سیستمیک)، دابیگاتران اتکسیلات، دفراسیروکس، دئوکسی کولیک اسید، دسموپرسین، دکس ایبوپروفن، دیگوکسین، دروسپیرنون، ادوکسابان، انوکساپارین، اپلرنون، هالوپریدول، هپارین، ایبریتومومب تیوکستان، متفورمین، متوترکسات، داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (انتخابی COX-2)، اوبینوتوزومب، اوماستاکسین، پورفیمر، دیورتیک های نگه‌دارنده پتاسیم، پرالاترکسات، کینولون ها، ریواروکسابان، سالیسیلات ها، تاکرولیموس (سیستمیک)، فرآورده‌های تنوفوویر، داروهای ترومبولیتیک، تولپریسون، اوروکیناز، ونکومایسین، ورتپورفین، آنتاگونیست های ویتامین کا
افزایش اثرات سولینداک توسط داروها:
آکالابروتینیب، آسه‌متاسین، الکل (اتیل)، بلاک کننده‌های گیرنده آنژیوتانسین II، مهارکننده‌های آنزیم تبدیل‌کننده آنژیوتانسین، کورتیکواستروئید ها (سیستمیک)، سیکلوسپورین (سیستمیک)، داساتینیب، دکس کتوپروفن، دیکلوفناک (سیستمیک)، دی متیل سولفوکسید، امولسیون‌های چربی (بر پایه روغن ماهی)، فلبیناک، فلوکتافنین، گلوکزآمین، گیاهان (با خاصیت ضد انعقاد/ ضد پلاکت)، ایبروتینیب، اینوترسن، کتورولاک (نازال و سیستمیک)، لیماپروست، دیورتیک های لوپ، مورنیفلومات، مولتی ویتامین/ فلورید (حاوی ویتامین‌های آ، دی و ای)، مولتی ویتامین/ مینرال (حاوی ویتامین‌های آ، دی، ای، کا، فولات و آهن)، مولتی ویتامین/ مینرال (حاوی ویتامین‌های آ، ای و بدون آهن)، نفتازون، اسیدهای چرب امگا-3، پلوبیپروفن، پنتوسان پلی سولفات سدیم، پنتوکسی فیلین، فنیل بوتازون، پروبنسید، آنالوگ‌های پروستاسیکلین، مهارکننده‌های انتخابی باز جذب سروتونین، مهارکننده‌های باز جذب سروتونین/ نوراپی نفرین، سدیم فسفات‌ها، تالنیفلومات، تنوکسیکام، دیورتیک های تیازیدی و شبه تیازیدی، تیپراناویر، تولپریسون، داروهای ضدافسردگی سه حلقه‌ای (آمین نوع سوم)، ویتامین ای (سیستمیک)، زالتوپروفن، زانوبروتینیب
تداخلات با غذا:
ذکر نشده است.
هشدار ها سولینداک
همراه غذا میل شود. تاری دید و زنگ زدن در گوش نشانه سمیت دارو است که باید گزارش شوند. هرگونه تغییر الگوی ادراری، افزایش وزن، ادم، درد مفاصل، تب و خون ادراری (به علت نفروتوکسیسیتی) باید گزارش شود. از مصرف همراه الکل و آسپرین خودداری شود. با یک لیوان پر آب میل شود. در دوره مصرف از ضد آفتاب استفاده شود.
مطالب پر بازدید:
