تاپنتادول (tapentadol) خوراکی، تسکین درد خوبی را مشابه با مورفین یا اکسی‌کدون، برای افراد مبتلا به درد متوسط تا شدید سرطان ایجاد می‌کند.
از بین 2 یا 3 فرد مبتلا به سرطان، یک نفر دچار درد متوسط تا شدید خواهد شد. با پیشرفت سرطان، این درد ممکن است بدتر شود. مورفین از دهه 1950 تا کنون برای کنترل درد سرطان استفاده می‌شده است. از آن زمان به این سو، تعدادی از داروها با اثراتی شبیه مورفین برای کنترل درد تولید شده‌اند، که یکی از آنها تاپنتادول است. تاپنتادول در کارآزمایی‌های بالینی از سال 2005 مطالعه شده، اما فقط از سال 2011 در انگلستان استفاده شده است. این دارو به شکل قرص و با قدرت‌های متفاوت در دسترس بوده، و به‌طور معمول دو بار در روز استفاده می‌شود. در این مرور، ما قصد داریم تخمین بزنیم که تاپنتادول چگونه کار کرده و چه تعداد از افراد دچار عوارض جانبی ناشی از آن شدند، از جمله عوارض جدی، یا مواردی که منجر به قطع مصرف دارو توسط افراد می‌شوند.
ما بانک‌های اطلاعاتی پزشکی را برای یافتن کارآزمایی‌های بالینی جست‌وجو کردیم که در آنها تاپنتادول با دارونما (placebo) (داروی ساختگی) یا سایر داروهای ضد-درد در بزرگسالان مبتلا به سرطان با درد متوسط تا شدید مقایسه شده، و درد را با استفاده از روش‌های ارزیابی شناخته شده اندازه‌گیری کردند.
ما چهار مطالعه را با 1029 شرکت‌کننده یافتیم. هر چهار مطالعه، شرکت‌کنندگان مصرف کننده تاپنتادول را با شرکت‌کنندگان مصرف کننده داروی مشابه، مانند مورفین یا اکسی‌کدون، مقایسه کردند. تمام مطالعات یک دوره زمانی را برای یافتن بهترین دوز مصرفی، پیش از ادامه تجویز دارو و مقایسه سطوح درد آنها، به شرکت‌کنندگان ارائه کرد.
تمام مطالعات، حجم نمونه کوچک یا متوسطی داشتند، بنابراین نتایج به جای نشان دادن تفاوت‌های واقعی، در معرض خطر تحت تاثیر قرار گرفتن به وسیله نوسانات تصادفی‌سازی هستند، و آنها نیز ممکن است هرگونه تاثیری را بیشتر از حد واقعی برآورد کنند. در یک کارآزمایی به شرکت‌کنندگان اجازه داده شد تا درباره دارویی که مصرف می‌کنند اطلاع داشته باشند، و کارآزمایی دیگر نیز در اوایل مطالعه، به دلیل مشکلات تجویز دارو، متوقف شد، بنابراین شرکت‌کنندگان در مطالعه به تعداد مورد نظر نرسید. ما باید در مورد تفسیر نتایج حاصل از این مطالعات با احتیاط عمل کنیم.
از آن جا که مطالعات همگی از طراحی‌های مختلف استفاده کردند، قادر به مقایسه نتایج حاصل از هر یک از مطالعات با دیگری نبودیم. با این حال، نتایج هر مطالعه به تنهایی نشان داد که تفاوت زیادی بین سطوح درد مصرف‌کنندگان تاپنتادول و افرادی که از مورفین و اکسی‌کدون استفاده کردند، وجود نداشت. سطوح درد عموما به خوبی کنترل شد. همچنین مطالعات نشان دادند که هیچ تفاوت قابل‌اندازه‌گیری در تعداد عوارض جانبی رخ داده در مصرف‌کنندگان تاپنتادول، مورفین، یا اکسی‌کدون وجود نداشت.
بنابراین، ما فقط می‌توانیم نتیجه‌گیری کنیم که مطالعات انجام شده تا به امروز، نشان می‌دهند تاثیر تاپنتادول کمتر یا بیشتر از مورفین و اکسی‌کدون نیست و تحمل‌پذیری آن نسبت به مورفین و اکسی‌کدون، بیشتر یا کمتر نیست.
صفحات پر بیننده:
